วันที่ 23 มกราคม 2556 พระเทพปริยัติวิมล กรรมการบริหารและหัวหน้าสำนักงานเลขานุการ สำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ ได้เดินทางมาเยี่ยมและบรรบายถวายความรู้แก่ผู้เข้ารับการฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ ที่สถาบันฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ (ธรรมยุต) ที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพมหานคร

         พระเทพปริยัติวิมลได้ให้ข้อคิดและบรรยายถวายความรู้แก่ผู้เข้ารับการฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศสรุปความได้ว่า “ ประสบการณ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศนั้นเป็นสิ่งที่ได้มาด้วยการลงมือปฏิบัติจริง ต้องประสบพบเห็นสิ่งต่างๆที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องธรรมดาที่เมืองไทย แต่สำหรับต่างประเทศเรื่องธรรมดาของเราอาจจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้

         ดังนั้นสิ่งแรกที่พระธรรมทูตจะต้องศึกษาให้เข้าใจก่อนจะออกเดินทางไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาคือกฎหมาย ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรมประเพณีของประเทศที่เรากำลังจะเดินทางไป เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นต้องแก้ไขปัญหาให้ได้ บางแห่งต้องทำหน้าที่เกือบทุกอย่าง ทั้งเจ้าอาวาส พระลูกวัด เลขานุการวัด บางครั้งอยู่ที่พระรูปเดียว

         ในการทำงานฝากไว้ให้พิจารณาว่า “ในการทำงานทุกอย่างต้องทำให้มี ให้มาก และให้ถูกต้อง หากยังไม่มีต้องทำให้มี เมื่อมีแล้วต้องพัฒนาให้มีมากขึ้น และต้องมีความถูกต้องด้วย ต้องรู้บางเรื่องในทุกเรื่อง และต้องรู้ทุกเรื่องในบางเรื่อง หมายความว่าให้ศึกษาหาความรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ พระธรรมทูตจะบอกว่าไม่รู้ไม่ได้ เรื่องไหนที่ไม่รู้ต้องเรียนต้องศึกษารู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

         ปัจจุบันอุกปกรณ์ในการทำงานมีพร้อม ไม่เหมือนในอดีตเช่นงานเลขานุการมีเครื่องพิมพ์ดีดเครื่องเดียว ต้องค่อยๆพิมพ์เพราะหากผิดคำเดียวต้องพิมพ์ใหม่ทั้งแผ่น แต่ปัจจุบันแก้ไขได้ง่ายเพราะมีเครื่องคอมพิวเตอร์มาช่วยในการทำงาน ข้อมูลก็หาได้ง่ายคิดอะไรไม่ออกก็ใช้โปรแกรมค้นหาจากอินเทอร์เน็ตได้ทันที
         ปัจจุบันวัดไทยในต่างประเทศมีปัญหาสำคัญอยู่สามข้อคือ (1)ไม่มีการวางผังแม่บท (2)สร้างไม่เสร็จ (3)บุญหล่นทับรับไม่ไหว สร้างวัดโดยไม่มีการวางแผน บางครั้งสร้างกุฎิเสร็จแล้วแต่ไปบดบังที่ทัศนียภาพที่จะสร้างเจดีย์ก็ต้องรื้อสร้างใหม่ จึงสร้างไม่เสร็จสักที ส่วนข้อสุดท้ายเมื่อมีงานใหญ่ๆเข้ามาจะแบกรับไม่ไหว

         พระเทพปริยัติวิมลได้สรุปในการบรรยายสั้นๆว่า “ปัจจุบันช่องทางในการเผยแผ่มีมากเช่นทางอินเทอร์เน็ตทั้งรวดเร็วและทันต่อเหตุการณ์แต่ต้องทำให้ต่อเนื่อง วิชาการต่างๆนั้นหากศึกษาเล่าเรียนไปแล้วไม่ได้ใช้งานก็จะลืมและเลือนหายไป แต่ถ้านำมาใช้อยู่ประจำก็จะพัฒนาและนำไปประยุกต์ใช้ได้อย่างไม่มีที่สุด”
 

เว็บมาสเตอร์
รายงาน
23/01/56